Tłusta świnia otrzymała swoją nazwę od podobieństwa kapelusza do świńskiego ucha - w niektórych obszarach ten grzyb tak się nazywa. Jednak niektórzy twierdzą, że wyglądają bardziej jak krowie uszy i nazywają te grzyby oborą. Chociaż te dary lasu nie należą do kategorii przysmaków, ich użycie w Rosji jest tradycyjne, zarówno gotowane, jak i solone.
Poniżej zdjęcia i opisy grzybów wieprzowych, a także informacje o ich siedliskach.
Płyta talerzowa sub-liść lub aksamit (gruba świnia)
W całej Rosji zwykli ludzie nazywają ten grzyb świnią, aw Polsce świnią i szarym gniazdem.
Aksamitna płyta rośnie we wszystkich rodzajach lasów, głównie położonych na nierównym terenie. Czas zbierania tego rodzaju grzybów rozpoczyna się od początku lata i trwa do jesieni, w większości znajdują się one w hałdach, czasem bardzo dużych i zawsze ukrytych pod liśćmi. Świnie rzadko rosną pod drzewami, a prawie zawsze w tych miejscach na łąkach, gdzie z jakiegoś powodu liście są grubsze. Z tego samego powodu, ponieważ liście nie odlatują od młodych krzewów, świnie często napotykają pod nimi, u samych korzeni. Wielu uważa tłusty grzyb wieprzowy za trujący, ale tymczasem miejscowi w środkowych prowincjach i, jak się wydaje, w całej Rosji, chociaż rozpoznają świnię bardziej niż jakiekolwiek inne grzyby jako ciężką na żołądku, jedzą ją bez szkody.
Charakterystyczną cechą aksamitnej blaszki jest skuwka o wymiarach od 5 do 12 cm, u młodości wypukła, następnie płaska, a na końcu wklęsła, z zawiniętymi krawędziami.
Spójrz na zdjęcie grubej świni: kolor kapelusza grzyba jest brązowawy lub ciemno-ołowiowy, lub wreszcie żółto-brązowy, który później często zmienia się w bladożółtawy, ale ponieważ jego powierzchnia jest zawsze miękka, nieco mokra i delikatnie pokryta puchem, ma aksamitny wygląd ... Talerze o różnej długości, grube, mocne, białawe, czasem brązowawe, dopasowane do koloru kapelusza. Sok zawarty w nich i miąższu kapelusza jest biały i ma słodki smak w młodości, gorzki na starość. Noga ma od 1 do 4 cm wysokości, czasami przymocowana do boku kapelusza, mięsista, gęsta, delikatna, jasnobrązowa lub brudnożółta, dość gruba i często pusta.
Jak widać ze zdjęcia i opisu, świnie mają duże podobieństwo do wszystkich blaszkowatych, główna różnica polega na zakrzywionych krawędziach czapki. Mięso na aksamitnym talerzu wygląda na miękkie, wewnątrz jest suche, kruche i twarde. W kolorze jest biały u młodych grzybów i szarawy u starych. W swojej surowej postaci w młodości grzyb ma słodko-wodnisty smak, a na starość staje się pieprzny. Jeśli chodzi o zapach, to jest stale zachowany, słabo aromatyczny, iglasty.
Sucha i szorstkość mięsa powoduje, że w dobrych kuchniach grzyb ten, jeśli jest czasami używany, z braku najlepszego, jest dopiero w swoim najwcześniejszym wieku. Jednak u zwykłych ludzi nie jest zaniedbywany i często jest spożywany w dużych ilościach, zarówno gotowany, jak i smażony na oleju lub smalcu, aw szczególności często jest kruszony na kleik przez post.
Spójrz na zdjęcia tłustego grzyba wieprzowego i porównaj je ze zdjęciami innych producentów talerzy.