Grzyby łąkowe (Marasmius oreades) są często nazywane grzybami nie-grzybowymi, marasmius, meadowsweet lub goździkami. Po dodaniu wody do suszonych grzybów, ponownie ożywają i mogą wytwarzać zarodniki. Wielu grzybiarzy miało okazję obserwować obraz, kiedy po deszczu suche grzyby „ożyły” i kontynuowały owocnikowanie.
Poniżej możesz zapoznać się ze zdjęciami i opisami pieczarek łąkowych, dowiedzieć się jak wyglądają i kiedy te grzyby zbierać.
Jak wyglądają grzyby łąkowe
Kategoria: jadalne.
Kapelusz (średnica 3-9 cm) jest w kolorze ochry, czerwono-brązowej lub żółtawej. Przy suchej pogodzie czapeczka miodu łąkowego blaknie do koloru jasnobrązowego lub kremowego, w deszczową pogodę staje się lepka i lepka. Ma kształt półkuli z małym centralnym guzkiem, który z czasem zmienia się w lekko wypukły lub prawie prostaty. Krawędzie są nieregularne i żebrowane, prawie przezroczyste, jaśniejsze niż środek.
Zdjęcie pokazuje, jak wyglądają grzyby łąkowe: łodyga tych grzybów o wysokości 4-11 cm jest cienka i kręta, ma kształt cylindryczny i lekko zwęża się od dołu do góry. W dotyku aksamitny, z lekkim mącznym nalotem. Kolor rzadko różni się od czapki.
Talerze: ochra lub jasnokremowy. W młodych grzybach rosną ciasno do łodygi, w starych, wręcz przeciwnie, za darmo.
Miąższ: cienki, biały lub żółtawy, który nie zmienia się po przecięciu i wystawieniu na działanie powietrza. Zapach przypomina gorzkie migdały lub goździki.
Bliźniaki grzyba miododajnego: młody, jadowity białawy gadatnik (Clitocybe dealbata) i kochająca drewno kolibia (Collybia dryophila). Ale mówcy nie mają guzka na czapce, a zapach miazgi jest mączny. A colibia ma bardzo częste zapisy i wyjątkowo nieprzyjemny zapach.
Kiedy zbierać grzyby łąkowe i ich wykorzystanie
Grzyby łąkowe można zbierać przy stabilnej pogodzie, od końca maja do połowy października. Grzyby te rosną w krajach Eurazji, Afryki Północnej i Ameryki. Na terytorium Rosji - na Kaukazie Północnym iw Primorye.
Gdzie go znajdziesz: wyłącznie na otwartej przestrzeni - na łąkach, pastwiskach, polach i skrajach lasów.
Podczas stosowania pieczarek łąkowych w jedzeniu kucharze używają tylko czapek, ponieważ nogi są bardzo twarde.
Zastosowanie grzybów łąkowych w medycynie ludowej (dane nie zostały potwierdzone i nie zostały poddane badaniom klinicznym!): Nalewka z pieczarki łąkowej zawiera dużą ilość kwasu marazmowego, który skutecznie zwalcza wiele bakterii, w szczególności Staphylococcus aureus.