Matka Natura jest hojna z niespodziankami. Niektóre grzyby mają tak niezwykły kształt, że można się tylko dziwić patrząc na ich dziwaczne zarysy. Są owocniki, które przypominają dysk lub lejek, inne przypominają mózg lub siodło, a czasami są takie, które przypominają gwiazdy. W tym materiale można znaleźć zdjęcia i opisy najbardziej niezwykłych grzybów.
Niezwykłe grzyby z rodzin Discinova i Lobaceous
Zwykła linia (Gyromitra esculenta).
Rodzina: Discinaceae
Sezon: koniec kwietnia - koniec maja
Wzrost: pojedynczo iw grupach
Opis:
Noga jest lekko złożona, często zwężona w kierunku podstawy, wydrążona, lekka.
Miąższ jest woskowy, delikatny, lekki, bez szczególnego zapachu.
Krawędź kapelusza przylega do nasady prawie na całej swojej długości. Kapelusz, pomarszczony, pofałdowany, w kształcie mózgu, brązowy, jaśnieje z wiekiem. Wewnątrz nasadka jest falisto-pusta
Ten niezwykły kształt jest trujący. Zawiera żyromitryny, które niszczą krew, a także ośrodkowy układ nerwowy, wątrobę i przewód pokarmowy.
Ekologia i rozmieszczenie: Rośnie w lasach mieszanych i iglastych, na młodych plantacjach sosny, na polanach, wzdłuż dróg.
Mokasyny kręcone (Helvella crispa).
Rodzina: Lobe (Helvellaceae).
Sezon: koniec sierpnia - październik.
Wzrost: pojedynczo iw grupach.
Opis:
Miąższ jest kruchy, białawy, bezwonny.
Kapelusz zakrzywiony, dwu- lub czteropłatkowy, jasnożółty lub w kolorze ochry.Brzeg kapelusza jest swobodny, falisty, czasem narosły.
Noga z wgłębieniami i rowkami, poszerzona w kierunku podstawy, wydrążona, lekka.
Słaba jakość warunkowo jadalny grzyb. Stosuje się go na świeżo (po wstępnym ugotowaniu z odsączeniem bulionu) i suszeniu.
Zobacz, jak ten niezwykły grzyb wygląda na zdjęciu:
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, krzewach, trawach, drogach. To jest rzadkie.
Lobules (Helvetia lacunosa).
Rodzina: Lobe (Helvellaceae).
Sezon: lipiec - wrzesień.
Wzrost: pojedynczo iw grupach.
Opis:
Czapka składa się z dwóch lub trzech nieregularnych płatów siodłowych, w kolorze od szaro-niebieskawego do ciemnoszarego.
Noga - nieregularnie cylindryczna lub w formie wąskiej maczugi, dziurkowana, z ostrymi krawędziami, w odcieniach szarości.
Miąższ jest bardzo kruchy, w smaku i zapachu młodych grzybów ostry, z wiekiem stają się stęchły, ziemisty.
Niezwykły grzyb zwany płatkiem pestkowym jest warunkowo jadalny. Młode okazy są smaczne, choć nieco twarde.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w liściastych i mieszanych, rzadziej w lasach iglastych, na gołej ziemi i wśród roślinności. Preferuje gleby kwaśne.
Grzyby o nietypowym kształcie z rodziny Morel
Morel pospolity (Morchella elata).
Rodzina: Morels (Morchellaceae).
Sezon: kwiecień - czerwiec.
Wzrost: pojedynczo iw małych grupach.
Opis:
Miąższ jest biały, delikatny, w środku wydrążony, o zapachu ziemi lub grzybów, komórki oliwkowo-brązowe, u dojrzałych grzybów brązowe lub czarno-brązowe.
Kapelusz jest wąski, stożkowaty, pokryty komórkami ograniczonymi mniej lub bardziej równoległymi pionowymi wąskimi fałdami.Krawędź kapelusza w młodym wieku wystaje poza połączenie z nasadą, z czasem wygładza się, płynnie przechodzi do nasady.
Noga jest złożona, poszerzona u podstawy, wydrążona, u młodych grzybów biaława, później żółtawa lub ochra Septa to oliwkowo-ochra; kolor grzyba ciemnieje z wiekiem.
Warunkowo jadalny grzyb. Nadaje się do jedzenia po gotowaniu przez 10-15 minut (bulion jest odsączony) lub po wysuszeniu przez 30-40 dni.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na glebie w lasach iglastych i liściastych, często na trawiastych łąkach i obrzeżach lasów, w ogrodach i ogrodach warzywnych.
Real Morel (Morchella esculenta).
Rodzina: Morels (Morchellaceae).
Sezon: początek maja - połowa czerwca.
Wzrost: pojedynczo iw grupach.
Opis:
Noga rośnie razem z brzegiem czapki.
Grzyb jest pusty w środku. Czapka jest zaokrąglona, brązowa, z grubymi oczkami.
Miąższ woskowy, kruchy, przyjemny w pachwinie i smaku, noga biaława lub żółtawa, u dołu poszerzona, często karbowana.
Pyszny warunkowo jadalny grzyb. Nadaje się do potraw po gotowaniu przez 10-15 minut (bulion jest odsączony) lub suszeniu.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w jasnych lasach liściastych, mieszanych i iglastych, parkach i ogrodach, na trawiastych trawnikach i obrzeżach lasów, pod krzewami, na polanach.
Czapka stożkowa (Verpa conica).
Rodzina: Morels (Morchellaceae).
Sezon: kwiecień - maj.
Wzrost: pojedynczo iw rozproszonych grupach.
Opis:
Noga jest cylindryczna lub spłaszczona po bokach, wydrążona, krucha, pokryta łuskami łupieżu; kolor jest biały, a następnie zmienia kolor na żółty.
Czapka jest dzwonkowato stożkowa, w brązowych odcieniach.
Miazga jest delikatna, krucha, na powierzchni kapelusza występują płytkie zmarszczki, niekiedy prawie gładkie, pomarszczone, zwykle obecne na górze.
Ten niezwykły grzyb jest jadalny, wymaga wstępnego gotowania (bulion jest odsączany).
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach liściastych, mieszanych i łęgowych, krzewach, pasach leśnych, często obok osik, wierzb, brzóz. To jest rzadkie.
Spodek żylny (Disciotis venosa).
Rodzina: Morels (Morchellaceae).
Sezon: kwiecień - maj.
Wzrost: pojedynczo lub w małych grupach.
Opis:
Powierzchnia zewnętrzna jest gładka, mączna lub drobno łuskowata, pofałdowana, biaława lub kożuszkowa.
Miąższ jest kruchy, o łagodnym smaku i zapachu chloru, powierzchnia wewnętrzna jest początkowo gładka w kolorze ochry, następnie promieniście żebrowana, brązowa.
Ciało owocu jest mięsiste, początkowo w kształcie miseczki lub spodka, a następnie płaskie.
Krótka łodyga jest zanurzona w glebie.
Grzyby jadalne niskiej jakości. Wymaga wstępnego gotowania w celu usunięcia nieprzyjemnych zapachów.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na glebach piaszczystych w różnego typu lasach, wzdłuż dróg, wąwozów, wzdłuż brzegów potoków, na polanach.
Niezwykłe grzyby z rodziny Lociye
Grzyby miseczkowate i tarczowe, lejkowate.
Cytryna Bisporella (Bisporella citrina).
Rodzina: Leotiaceae.
Sezon: od połowy września do końca października.
Wzrost: w dużych, gęstych grupach.
Opis:
Owocniki początkowo mają kształt łezki, wypukłe, powierzchnia matowa, cytrynowożółta lub jasnożółta.
Z wiekiem owocniki przybierają kształt dysku lub miseczki.
W dół, owocniki rozciągają się do zwężonej „nogi”, czasami zdegenerowanej.
Ze względu na niewielkie rozmiary nie stanowi wartości odżywczej.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, na butwiejącym drewnie liściastym (brzoza, lipa, dąb), na pniach, często na końcu kłody - na poziomej powierzchni chat i pniaków, na gałęziach.
Barwienie bułgarskie (inkas bułgarski).
Rodzina: Leotiaceae.
Sezon: połowa września - listopad.
Wzrost: w grupach.
Opis:
Miąższ jest galaretowato-elastyczny, gęsty, ochrowo-brązowy, po wyschnięciu twardnieje.
Czarna górna powierzchnia pozostawia ślady na palcach, a dojrzały owoc ma kształt szerokiej szklanki.
Młode okazy są kielichowe, brązowe.
Grzyb jest niejadalny.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na martwym drewnie i drzewach liściastych (dąb, osika).
Czysta Neobulgaria (Neobulgaria pura).
Rodzina: Leotiaceae.
Sezon: połowa września - listopad.
Wzrost: gęste grupy przylegające.
Opis:
Powierzchnia wewnętrzna jest błyszcząca, szara, szaro-niebieskawa lub szaro-brązowawa, natomiast powierzchnia boczna jest delikatnie brodawkowata.
Miąższ jest mięsisty, galaretowaty, delikatny.
Korpus owocu jest miseczkowaty, wydatny, stożkowo zwężony w kierunku podstawy.
Grzyb jest niejadalny.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na martwych gałęziach drzew liściastych (brzoza).
Grzyby o nietypowym kształcie z rodzin Otydeyevy i Pecitsy
Osioł Otidea (Otidea onotica).
Rodzina: Otideaceae.
Sezon: początek lipca - połowa października.
Wzrost: w grupach.
Opis:
Owocnik ma kształt ucha, z zawiniętymi brzegami, wewnętrzna powierzchnia jest żółto-ochra, żółto-pomarańczowa z czerwonawym odcieniem i rdzawymi plamkami.
Miąższ jest cienki, skórzasty, bezwonny.
Powierzchnia zewnętrzna jest ochra, matowa, z wyraźną krótką łodygą.
Grzyby jadalne niskiej jakości. Używany na świeżo po gotowaniu.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na glebie w lasach liściastych i mieszanych. Ukazuje się w europejskiej części Rosji i na Uralu.
Brown Pecica (Peziza badia).
Rodzina: Pezzaceae (Pezizaceae).
Sezon: połowa maja - wrzesień.
Wzrost: w grupach.
Opis:
Powierzchnia zewnętrzna jest brązowa, ziarnista, wewnętrzna gładka, przy wilgotnej pogodzie lśniący brąz.
Owocnik jest bezszypułkowy, w młodości półkulisty, po czym stopniowo się otwiera, Dojrzały owoc ma kształt spodka z starannie schowanymi brzegami.
Miąższ jest brązowy, kruchy, wodnisty.
Grzyby jadalne bardzo słabej jakości. Stosuje się go świeżo po wstępnym gotowaniu, a także suszony.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie wyłącznie w wilgotnych miejscach na glebie w lasach iglastych i mieszanych, na martwym drewnie liściastym (osika, brzoza), na pniach, przy drogach.
Bubble Pecica (Peziza vesiculosa).
Rodzina: Pezzaceae (Pezizaceae).
Sezon: koniec maja - październik.
Wzrost: w grupach i pojedynczo.
Opis:
Ciało owocu jest początkowo prawie kuliste, następnie staje się zamknięte z poszarpanym, zawiniętym do wewnątrz brzegiem, wewnętrzna powierzchnia matowa lub lekko błyszcząca, beżowa, jasnobrązowa z oliwkowym odcieniem.
Zewnętrzna powierzchnia jest brązowawo-brązowawa, mączysta.Stare owocniki mają kształt spodka, często z klapowaną wysuszoną krawędzią, siedzą lub z bardzo krótką łodygą.
Miąższ jest kruchy, woskowy, brązowawy.
Informacje dotyczące jadalności są sprzeczne. Według niektórych doniesień po ugotowaniu może służyć jako pożywienie.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w wilgotnych miejscach na nawożonej glebie w lasach i ogrodach, na zgniłym drewnie liściastym (brzoza, osika), na wysypiskach i rabatach kwiatowych.
Niezwykłe grzyby z rodzin Pyronem i Sarcosciths
Pomarańczowy Aleuria (Aleuria aurantia).
Rodzina: Pyronemataceae.
Sezon: koniec maja - połowa września.
Wzrost: w grupach.
Opis:
Owocnik jest bezszypułkowy, miseczkowaty, w kształcie spodka lub ucha, brzegi nierówno zakrzywione, powierzchnia zewnętrzna matowa, matowa, pokryta białym pokwitaniem.
Miąższ jest białawy, cienki, kruchy, bez wyraźnego zapachu i smaku.
Powierzchnia wewnętrzna jest jasnopomarańczowa, gładka.
Grzyby jadalne niskiej jakości. Stosuje się go na świeżo po wstępnym ugotowaniu (na przykład do dekoracji sałatki) lub suszenia.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach liściastych i mieszanych na glebie i butwiejącym drewnie, w wilgotnych, ale oświetlonych, jasnych miejscach, na wilgotnych łąkach, w ogrodach, wzdłuż dróg.
Sautella scutellin (Scutellinia scutellata).
Rodzina: Pyronemataceae.
Sezon: koniec maja - listopad.
Wzrost: w dużych, gęstych grupach.
Opis:
Dojrzałe owocniki są kielichowe lub dyskowate, siedzące. Młode owocniki są kuliste, na "łodydze". Brzeg jest otoczony ciemnobrązowymi lub prawie czarnymi włoskami.
Miąższ jest cienki, czerwonawy, bez żadnego szczególnego smaku ani zapachu.
Powierzchnia wewnętrzna jest gładka, czerwono-pomarańczowa, zewnętrzna jasnobrązowa.
Ze względu na niewielkie rozmiary nie ma wartości odżywczych.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w miejscach wilgotnych, na bagnistych nizinach na wilgotnym gnijącym drewnie (brzoza, osika, rzadziej sosna) i zanurzonych w ziemi gałęziach.
Austriacka Sarcoscypha (Sarcoscypha austriaca).
Rodzina: Sarcoscyphaceae (Sarcoscyphaceae).
Sezon: początek kwietnia - połowa maja.
Wzrost: w grupach.
Opis:
Powierzchnia wewnętrzna jest gładka, matowa, jasnoczerwona, a zewnętrzna bruzdowana pionowo, biaława lub różowawa.
Miąższ jest gęsty, o przyjemnym zapachu grzybów.Miąższ owocu jest kielichowy lub miseczkowy.
Noga zwężająca się ku dołowi. W starszym wieku owocniki przybierają czasami kształt dysku.
Grzyby jadalne niskiej jakości. Wymaga wstępnego wrzenia. Może służyć do dekoracji potraw.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach i parkach na glebach bogatych w próchnicę, mchu, butwiejącym drewnie, zgniłych liściach lub zgniliznie korzeni.
Grzyby o nietypowym kształcie z rodzin Chanterelle i Veselkovye
Lejek w kształcie rogu (Craterellus cornucopioides).
Rodzina: Chanterelle (Cantharellaceae).
Sezon: początek lipca - koniec września.
Wzrost: w klastrach i koloniach.
Opis:
Powierzchnia zewnętrzna jest grubo pofałdowana, woskowata, szara; kapelusz jest rurkowaty, przechodzi w wydrążoną łodygę.
Łodyga zwężona w kierunku podstawy, brązowawa lub czarno-brązowa, sztywna.
Miąższ jest kruchy, bliznowaty, szary; wewnętrzna powierzchnia włóknisto-pomarszczona, brązowawa, szaro-brązowa, brązowo-czarna lub prawie czarna; brzeg jest odwrócony, nierówny.
Górna część rurkowa jest spożywana jako świeża i suszona. W Europie Zachodniej grzyb uważany jest za przysmak.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, w miejscach wilgotnych, przy drogach.
Żółknięta kurka (Cantharellus lutescens).
Rodzina: Chanterelle (Cantharellaceae).
Sezon: sierpień - wrzesień.
Wzrost: w grupach.
Opis:
Miąższ jest gęsty, lekko gumowaty, kruchy, żółtawy.
Trzon zwężony w kierunku podstawy, zakrzywiony, złocistożółty, grzybkowaty rurkowaty od nasadki do podstawy.
Kapelusz jest cienki, elastyczny, suchy, żółtobrązowy, płytki u młodych grzybów nie są wyraźne; później faliste, żółte lub pomarańczowe, potem szare.
Grzyby jadalne. Jest spożywany na świeżo (po ugotowaniu) i suszony. W postaci drobno zmielonego proszku stosowany jest do zup i sosów.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach iglastych, częściej świerkowych.
Grzyby gwiaździste i kratowe.
Clathrus archeri.
Rodzina: Veselkovye (Phallaceae).
Sezon: lipiec - październik.
Wzrost: w grupach i pojedynczo.
Opis:
Ostrza są początkowo stopione na wierzchołkach; po oddzieleniu ostrzy grzyb przybiera kształt gwiazdy.
Wewnętrzna powierzchnia łopatek jest gąbczasta, pokryta oliwkowymi plamami śluzu zarodnikowego o silnym nieprzyjemnym zapachu.W fazie jajecznej grzyb pokryty jest skórką, a pod nią galaretowatą skorupą.
Młody owocnik jest jajowaty, szarawy.
Nieistotne pod względem odżywczym.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na glebie lasów liściastych i mieszanych, łąk i parków. Występuje na wydmach.
Krata czerwona (Clathrus ruber).
Rodzina: Veselkovye (Phallaceae).
Sezon: wiosna - jesień.
Wzrost: w grupach i pojedynczo.
Opis:
Dojrzały owoc ma wygląd kulistej kratki koloru czerwonego, miąższ jest gąbczasty, delikatny, aw postaci dojrzałej ma nieprzyjemny zapach.
U podstawy owocnika widoczne są resztki błoniastej narzuty, niedojrzałe ciała białe lub brązowawe są jajowate.
Wewnętrzna powierzchnia dojrzałych osobników pokryta jest oliwkowo-brązowym śluzem zarodnikowym.
Grzyb niejadalny.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na ściółce leśnej i resztkach rozkładającego się drewna. W Rosji rzadko występuje na terytorium Krasnodaru. Wymieniony w Czerwonej Księdze Rosji.
Niezwykłe grzyby z rodzin Star i Pseudo-przeciwdeszczowe
Rozgwiazda z frędzlami (Geastrum fimbriatum).
Rodzina: rozgwiazda (Geastraceae).
Sezon: jesień.
Wzrost: w grupach lub pierścieniach.
Opis:
Ciało owocu jest początkowo kuliste i rozwija się w ziemi. Później trójwarstwowa, sztywna skorupa zostaje rozerwana i rozchodzi się jako gwiazda.
Otwór na wyjście zarodników jest otoczony frędzlami.
Worek zarodników jest jasnoszary, z cienką skorupą.
Poszczególne ostrza zaczynają się zwijać, gdy owocnik wyłania się z ziemi.
Młode owocniki kuliste można jeść, ale ich miąższ jest słabo strawiony.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na ściółce w glebie zasadowej pod drzewami iglastymi i liściastymi.
Rozgwiazda Schmidela (Geastrum schmidelii).
Rodzina: rozgwiazda (Geastraceae).
Sezon: lipiec - wrzesień.
Wzrost: w grupach i pojedynczo.
Opis niezwykłej gwiazdy grzybowej Schmidel:
Worek zarodników jest skórzasty, brązowy, z małą szypułką; otwór wylotowy zarodników otoczony jest włóknistą obwódką.
Wewnętrzna strona łuski jest gładka, rzadko pęka, od jasnobrązowej do jasnobrązowej.
Cienka zewnętrzna skorupa owocnika jest rozdarta na 5-8 nierównych ostrych płatów, obracających się w dół.
Grzyb niejadalny.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na glebie i ściółce w lasach liściastych i iglastych oraz na plantacjach leśnych, na stepach na glebie. Preferuje lekkie piaszczyste gleby. W Rosji występuje w południowych regionach części europejskiej, Syberii i Dalekiego Wschodu.
Gwiazda Ziemi jest potrójna (potrójny Geastrum).
Rodzina: rozgwiazda (Geastraceae).
Sezon: późne lato - jesień.
Wzrost: w grupach.
Opis:
Zewnętrzna warstwa łupiny, gdy jest dojrzała, tworzy „gwiazdę” .Młody owocnik ma kształt rzepy.
Otwór na wyjście zarodników otoczony jest obniżoną platformą, której wewnętrzna warstwa tworzy charakterystyczny „kołnierz”.
Worek z zarodnikami jest brązowawy.
Grzyb niejadalny.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach liściastych i mieszanych, wśród opadłych liści i igieł.
Higrometryczna rozgwiazda (Astraeus hygrometricus).
Rodzina: Sclerodermatineae.
Sezon: przez cały rok.
Wzrost: w grupach.
Opis:
Gdy dojrzeje, zewnętrzna skorupa pęka od góry do dołu na ostrza o długości 5 do 20. Przy suchej pogodzie ostrza wyginają się, ukrywając worek zarodników, a gdy wzrasta wilgotność, prostują się.
Wewnętrzna powierzchnia płatów jest od szarej do czerwonobrązowej, szorstka, pokryta siecią pęknięć i jaśniejszych łusek, worek zarodników pokryty szarą, stopniowo ciemniejącą muszlą.
Niedojrzały owoc jest zaokrąglony, z wielowarstwową skorupą, czerwono-brązowy.
Grzyb niejadalny.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na glebach suchych, kamienistych i piaszczystych oraz na glinach w rzadkich lasach, stepach i półpustyniach. W Rosji występuje w części europejskiej, na Kaukazie Północnym, na Syberii, na Dalekim Wschodzie.
Tutaj możesz zobaczyć zdjęcia niezwykłych grzybów, których nazwy i opisy podano powyżej:
