Rodzina: Russulaceae.
Synonimy: mięta pieprzowa.
Opis i zdjęcie gorzkiego grzyba: Kapelusz o średnicy 4-12 cm, płasko wypukły, z wewnętrznie zawiniętą krawędzią, z wiekiem obniżony do głębokiego lejkowatego, z wystającym centralnym guzkiem, mięsisty, suchy, ciemnoczerwony, często z charakterystycznym jedwabistym połyskiem ... Płytki są wąskie, częste, początkowo z bladobiałym nalotem, w miejscach pęknięć wydziela się obficie mleczny sok. Miąższ jest początkowo białawy, następnie bladożółty, żółtawy lub z czerwonawym odcieniem, z lekkim zapachem żywicznego drewna. Mleczny sok jest wodnobiały, niezwykle cierpki, bardzo obfity, nie zmienia koloru w powietrzu. Łodyga 1-2 X 4-10 cm, zwykle nieco jaśniejsza od kapelusza, cylindryczna, czasami spuchnięta, biaława i owłosiona u nasady, wydrążona z wiekiem.
Gorzki grzyb jest szeroko rozpowszechniony w północnej i środkowej części strefy leśnej Rosji, często i obficie wszędzie.
Jak widać powyżej na zdjęciu, gorzkie formy mikoryzy z sosną, świerkiem, jodłą, brzozą i leszczyną, często spotykane na bagnach. Owocowanie maj-listopad.
Podobne gatunki. Różni się od innych dojarzy o podobnej barwie wyjątkowo palącym smakiem i charakterystycznym guzkiem w środku kapelusza.
Właściwości lecznicze: wyciąg alkoholowy ze świeżych owocników gorzkich ma działanie przeciwbakteryjne przeciwko Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Bacillus subtilis, Salmonella thyphi i S. paratyphi.
Zastosowania do gotowania: Gorzki jest najbardziej żrący ze wszystkich mleczarzy, którzy tu rosną. Służy do wytrawiania i wytrawiania po długim wstępnym namoczeniu.