W niektórych grzybach kształt owocnika jest absolutnie okrągły. Wygląda na to, że na trawie rozrzucone są piłki tenisowe. Żywymi przedstawicielami grzybów okrągłych są ołowiowo-szara klapa, letnia trufla i wiele rodzajów płaszczy przeciwdeszczowych (polne, olbrzymie, pospolite pseudo-przeciwdeszczowe). Owocnik grzybów okrągłych jest najczęściej biały, w młodym wieku niektóre z nich są jadalne.
Trzepoczący grzyb z okrągłą szarą czapką
Ołowiano-szara klapka (Bovista plumbea).
Rodzina: Płaszcze przeciwdeszczowe (Lycoperdaceae).
Sezon: czerwiec - wrzesień.
Wzrost: pojedynczo iw grupach.
Opis:
Ciało owocu jest kuliste, białe, często brudne.
U góry otwiera się mały otwór z postrzępioną krawędzią, przez który rozprzestrzeniają się zarodniki.
Miąższ jest początkowo biały, następnie szarawy, bezwonny.
Dojrzewając, kapelusz okrągłego grzyba (owocnik) staje się szary, matowy, z gęstą skórką.
Grzyb jest jadalny w młodym wieku.
Ekologia i dystrybucja:
Grzyb ten o okrągłym szarym kapeluszu rośnie na ubogiej glebie piaszczystej, w lasach, na poboczach dróg, na polanach i łąkach.
Latem i jesienią duże grzyby z okrągłymi owocnikami
Płaszcz przeciwdeszczowy polowy (Vascellum pratense).
Rodzina: Płaszcze przeciwdeszczowe (Lycoperdaceae).
Sezon: lato - jesień.
Wzrost: w małych grupach, rzadko pojedynczo.
Opis:
Ciało owocnika tego dużego grzyba jest okrągłe, zwykle ze spłaszczonym wierzchołkiem. Poprzeczna przegroda oddziela kulistą część zarodnikową od części w kształcie nogi. Młode owocniki są białe, następnie stopniowo stają się jasnobrązowe.
Miąższ części zawierającej zarodniki jest początkowo gęsty, biały, następnie staje się miękki, oliwkowy.
Podstawa jest lekko zwężona.
Grzyb jest jadalny w młodym wieku, o ile miąższ jest biały. Smażony smakuje jak mięso.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na glebie i próchnicy na polach, łąkach i polanach.
Zwykły płaszcz przeciwdeszczowy (Scleroderma citrinum).
Rodzina: Sclerodermataceae.
Sezon: lipiec - połowa września.
Wzrost: pojedynczo iw grupach.
Opis:
Muszla jest twarda, brodawkowata, o odcieniu ochry, w miejscach kontaktu czerwienieje.
Ciało owocu jest bulwiaste lub kulisto-spłaszczone
Czasami występuje zwężający się proces.
Miąższ jest jasny, bardzo gęsty, białawy, czasem o korzennym zapachu, z wiekiem szybko ciemnieje do fioletowo-czarnego, w dolnej części zawsze biały.
Tej jesieni grzyb jest niejadalny i w dużych ilościach może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w jasnych lasach liściastych, na młodych nasadzeniach, na rzadkich trawach, na gołej glebie piaszczystej i gliniastej, na poboczach dróg, na polanach.
Gigantyczny płaszcz przeciwdeszczowy (Calvatia gigantea).
Rodzina: Champignon (Agaricaceae).
Sezon: maj - październik.
Wzrost: pojedynczo iw grupach.
Opis:
Owocnik jest kulisty, początkowo biały, w miarę dojrzewania żółknie i brązowieje, a skorupa dojrzałego grzyba pęka i odpada.
W miarę dojrzewania miazga żółknie i stopniowo staje się oliwkowobrązowa.
Miąższ młodego grzyba jest biały.
Tego lata duży okrągły borowik jest jadalny w młodym wieku, kiedy jego miąższ jest jędrny, jędrny i biały. Najlepszym sposobem na gotowanie jest pokrojenie, chleb i podsmażenie na oleju.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie na obrzeżach lasów liściastych i mieszanych, na polach, łąkach, stepach, w ogrodach i parkach, na pastwiskach. To jest rzadkie.
Letnia trufla (Tuber aestivum).
Rodzina: trufle (Tuberaceae).
Sezon: lato - wczesna jesień.
Wzrost: owocniki znajdują się pod ziemią, zwykle na płytkiej głębokości, stare grzyby pojawiają się czasami nad powierzchnią
Opis:
Ciało owocu jest bulwiaste lub okrągłe.
Powierzchnia jest od brązowo-czarnej do niebieskawo-czarnej, pokryta czarnymi piramidalnymi brodawkami.
Miąższ jest początkowo bardzo gęsty, u starszych grzybów jest luźniejszy, z wiekiem kolor zmienia się z białawego na brązowo-żółty. Smak miąższu jest orzechowy, słodkawy, silny, przyjemny zapach porównywalny z zapachem alg, jasne żyłki w miąższu tworzą marmurkowy wzór.
Ten jadalny grzyb bulwiasty lub okrągły jest uważany za przysmak, ale mniej ceniony niż inne prawdziwe trufle.
Ekologia i dystrybucja:
Rośnie w lasach mieszanych i liściastych na glebach wapiennych, zwykle pod korzeniami dębu, buka, grabu, brzozy. W lasach iglastych występuje bardzo rzadko. Żółtawe muchy roją się nad obszarami, na których rosną trufle o zachodzie słońca. Ukazuje się w Europie Środkowej, w Rosji znajduje się na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie.
Wykrywanie: do poszukiwania trufli wykorzystuje się specjalnie wyszkolone psy.
Rodzaje:
Czerwona trufla (Tuber rufum) jest powszechna w Europie i Ameryce Północnej; znalezione na Syberii.
Trufla zimowa (Tuber brumale) jest powszechna we Francji i Szwajcarii.
Najcenniejszą truflą jest czarna trufla (Tuber melanosporum) . Najczęściej spotykany we Francji.
Biała trufla (Tuber magnatum) występuje najczęściej w północnych Włoszech i sąsiednich regionach Francji.