Wielu miłośników „cichego polowania” zgadza się, że boczniaki rosnące w lesie są pachnące i smaczniejsze niż ich „bracia” uprawiani w domu. W lesie boczniaki rosną na zwalonych, umierających lub chorych pniach drzew, zgniłych lub zgniłych pniach. Jednak udając się do lasu po „grzyby”, trzeba wiedzieć nie tylko gdzie rosną te owocniki, ale także jak odróżnić boczniaki jadalne od fałszywych. W przeciwnym razie z powodu braku doświadczenia możesz zbierać niejadalne grzyby i szkodzić zdrowiu.
Opis boczniaków jadalnych
Zanim zrozumiesz, jak odróżnić fałszywe boczniaki od ich jadalnych odpowiedników, powinieneś pamiętać o jednym ważnym szczególe. Faktem jest, że na naszym terytorium nie ma jadowitych przedstawicieli tego gatunku, chyba że oczywiście zbierzesz je w Czarnobylu lub w pobliżu Fukushimy. Trujący bliźniak boczniaka rośnie tylko w Australii.
I chociaż fałszywe boczniaki rosną na terytorium Rosji, Ukrainy i Białorusi, nie są trujące. Są klasyfikowane jako warunkowo jadalne lub niejadalne. Ale prawie nie da się ich pomylić z gatunkami, które są swobodnie zjadane.
Obecnie najpowszechniejszym przedstawicielem boczniaków jadalnych jest boczniak ostrygowaty lub ostryga. Sugerujemy bardziej szczegółowe zapoznanie się z jego opisem, ponieważ znając cechy tego grzyba, z łatwością można go odróżnić od fałszywych gatunków.
Nazwa łacińska: Pleurotus ostreatus.
Rodzina: boczniaki.
Gra podwójna: Nie. Wspomina się podobieństwa z trującym grzybem australijskim Omphalotus nidiformis (Berk.).
Kapelusz: Mięsisty, okrągły i przypominający ostrygę. Górna część jest gładka i błyszcząca, rzadko falista. Ma kolor szary, dopuszczalne są odcienie brązu, fioletu, bieli i żółci. Wielkość kapelusza waha się od 3 do 25 cm średnicy.
Trzon: Krótki, niepozorny, rozszerzany z boku kapelusza. Gładki, kremowy lub biały, w kierunku podstawy staje się puszysty i twardy.
Miąższ: lekki, jędrny, soczysty i miękki. W wieku dorosłym miazga staje się znacznie sztywniejsza, obserwuje się pojawienie się napiętych włókien.
Zastosowanie: Są bardzo popularne w kuchni. Doskonale nadają się do marynowania, pieczenia, duszenia, konserwowania, suszenia, zamrażania, solenia i fermentacji. W medycynie boczniaki są wykorzystywane do wytwarzania leków stosowanych w leczeniu guzów nowotworowych, a także w okresie radioterapii i chemioterapii.
Jadalne: Grzyby jadalne, kategoria IV.
Występowanie: liściaste, rzadziej - lasy iglaste. Rośnie na wszystkich terytoriach byłego Związku Radzieckiego.
Ponadto rzadziej można spotkać inne leśne boczniaki jadalne: rogowe, stepowe, płucne i królewskie.
Czy są tam fałszywe boczniaki i zdjęcia, jak wyglądają
A co z fałszywymi boczniakami - jak one wyglądają? Należy zauważyć, że na naszym terytorium rośnie niewiele fałszywych boczniaków. Określenie ich wyglądu nie jest trudne: mają znacznie jaśniejsze odcienie niż jadalni przedstawiciele.
Jak widać, wśród leśnych boczniaków można wyróżnić dwa najpowszechniejsze gatunki występujące w Rosji: boczniaki pomarańczowe i tarcica wilcza. Te owocniki nie są trujące, ale nie można ich jeść ze względu na ich nadmierną goryczkę. Tak więc boczniak pomarańczowy w pełni uzasadnia swoją nazwę, ponieważ ma jasny i soczysty kolor. Noga tego grzyba jest prawie całkowicie nieobecna, a sama czapka przylega do kory drzewa. Oprócz koloru pomarańczowego ten typ owocu ma również dziwny zapach. W młodym wieku pachną melonem, a dojrzałe osobniki pachną zgniłą kapustą.
Boczniak pomarańczowy ma gęstą puszystą skórkę i gorzki miąższ. Rośnie głównie w lasach liściastych w pięknej rodzinie wachlarzowatej. Dziś zarodniki tego rodzaju grzybów są sprzedawane w wyspecjalizowanych kwiaciarniach. Wiele osób używa ich do ozdabiania krajobrazów swoich podwórek, sadzenia drzew na pniach i pniach. Poniższe zdjęcie pomoże zrozumieć, czy istnieją fałszywe boczniaki:
Wilczaki lub tarcica o liściach filcowych również należy do kategorii niejadalnych grzybów. Zamieszkuje martwe drewno drzew liściastych i iglastych od czerwca do listopada. Rozmiar czapki ma średnicę od 3 do 8 cm. Czapka jest matowa, w kształcie języka, przyklejona bocznie, kremowa lub brązowa. W późniejszym wieku nabiera „zardzewiałych” plam. Noga jest brązowawa, prawie niewidoczna, częściej całkowicie nieobecna. Miąższ jest gęsty, biały, po rozbiciu ma ostry grzybowy zapach i gorzki smak. Zdjęcie fałszywego boczniaka można obejrzeć poniżej.