Kategoria: jadalne.
Kapelusz (średnica 8-15 cm): zwykle brązowo-brązowy lub oliwkowy, błyszczący w deszczową pogodę. Ma kształt półkuli, ale z czasem staje się bardziej płaski i ma kształt poduszki. Trochę szorstka w dotyku, z niewielkimi nierównościami. W starych grzybach skóra kurczy się tak bardzo, że widoczny staje się miąższ.
Noga (wysokość 4-14 cm): przeważnie brązowa lub żółto-brązowa, bliżej ziemi ciemniejsza, wyraźnie jaśniejsza przy samej czapce. Zagęszczony w kierunku podstawy ma kształt walca.
Miąższ: włóknisty i twardy, szybko różowawy po przecięciu, a następnie prawie czarny.
Warstwa rurkowa: bardzo luźna, z małymi nacięciami. Pory są małe i zaokrąglone.
Duplikaty: jadalny borowik i niejadalny grzyb żółciowy (Tylopilus felleus) z charakterystyczną siateczką na nodze.
Kiedy rośnie: od połowy czerwca do początku października, w Rosji, głównie na Kaukazie iw regionach południowych.
Na zdjęciu powyżej grzyb grabu można spotkać w lasach liściastych, często w sąsiedztwie grabu, brzozy i topoli.
Jedzenie: pyszne w prawie każdej postaci.
Zastosowanie w medycynie tradycyjnej: nie dotyczy.
Inne nazwy: borowik szary, borowik wiąz, borowik szary.