Maselniczka jest najpopularniejszym przedstawicielem królestwa grzybów. Na te grzyby łatwo „polować”, bo rosną w całych rodzinach.
Borowik zawdzięcza swoją nazwę ciekawym cechom: grzybkowata czapka pokryta jest śluzowatą, lepką skórką, która jest trudna do usunięcia, zwłaszcza gdy jest mokra. Inną charakterystyczną cechą niektórych przedstawicieli tego gatunku jest obecność pierścieni na łodydze. Czy istnieje borowik w „spódniczce” i czy można je zjeść?
Borowiki jadalne z „spódnicą”
Masło z „spódnicą” - grzyby jadalne, z półkolistym kasztanowo-brązowym wieczkiem. U osób dojrzałych kapelusz ma kształt stożka z opadającymi krawędziami. Czasami zwykły kolor czapki dorosłego grzyba zmienia kolor na ciemnoczerwony. Łodyga to biały olej z brązowymi plamami u podstawy. Czasami ich wysokość sięga 12 cm, a grubość 3 cm. W olejarce dla dorosłych z „spódniczką” kolor filmu, który owija nogę, nabiera szaro-fioletowego odcienia.
Dość powszechny rodzaj grzybów z „spódnicą” są uważane za „późne” lub „prawdziwe”. Nogi takich grzybów pokryte są białym filmem przypominającym „spódnicę”. Chociaż nazywa się je „późnymi”, w rzeczywistości pojawiają się jak wszystkie inne grzyby: na początku czerwca, kiedy pogoda sprzyja rozwojowi.
Nazwa łacińska: Suillus luteus;
Rodzaj: olejarka rurkowa;
Rodzaj: zwykła maselniczka;
Rodzina: Boletovye;
Podwójne: grzyb syberyjski, żółto-brązowy, pieprz.
Opis grzyba.
Kapelusz: średnica - 3 - 15 cm, lepki w dotyku, pokryty śluzem, od cytrynożółtego do ciemnobrązowego, górna śliska warstwa jest trudna do usunięcia. Pod maską znajduje się rurkowata struktura przypominająca gąbkę.
Noga: wysokość 4 - 12 cm, grubość do 3 cm, zakrzywiona lub obojczykowa, na górze ziarnista, z białą lub szarawą „spódnicą”, nad pierścieniem noga w kolorze kapelusza.
Miąższ: miękki, soczysty, cytrynowożółty, nie zmienia się przy nacięciu, u dojrzałych grzybów zmienia kolor na różowy lub czerwony przy nacięciu;
Jadalność: smaczna, jadalna, należy do II kategorii wartości odżywczych;
Występowanie: lasy sosnowe i mieszane Rosji, Ukrainy, Białorusi.
Różnica między fałszywym olejem a „spódnicą” od jadalnego
Są też inni jadalni przedstawiciele tego rodzaju.
Na przykład puszka oleju „rubinowego” , która rośnie tylko w lasach dębowych i jest bardzo powszechna w Europie. Puszka olejku modrzewiowego , która zwykle występuje w lasach cedrowych i miejscach, w których rosną modrzewie. Amerykańska maselniczka jest często spotykana w zaroślach cedru karłowatego na Czukotce.
Jeśli jednak borowik ma tak wiele odmian, to czy istnieją fałszywe borowiki z „spódniczką” i jakie są między nimi różnice?
Często amatorscy zbieracze grzybów mogą pomylić prawdziwe naczynie maślane z jego odpowiednikiem - grzybem pieprzowym. Chociaż nie jest trujący, ma gorzki smak i może prowadzić do rozstroju żołądka. Fałszywy olejek nie ma na nogawce białej „spódniczki”. Chociaż nóżka fałszywej olejarki jest ozdobiona fioletowym pierścieniem, wraz z dalszym wzrostem wysycha i znika, stając się prawie niewidoczny.