Ciała owocowe występują zarówno na wolności, jak iw gospodarstwie domowym. A grzyby miodowe nie są wyjątkiem - ich grzybnia rozmnaża się wystarczająco szybko i żyje przez kilka lat. Dlatego tak wygodnie jest je zbierać w lesie lub sztucznie rozmnażać. A poza tym „polowanie” na miododajniki to czysta przyjemność, ponieważ jest to grzyb „zbiorowy”, który nie toleruje samotności i rośnie w grupach na jednym małym obszarze. Jednak wraz z grzybami jadalnymi istnieją również fałszywi przedstawiciele, którzy mogą szkodzić zdrowiu, a nawet zagrażać życiu.
W branży grzybowej najważniejsze jest, aby się nie spieszyć, a także zwracać uwagę na wygląd i zapach owocników. Każdy miłośnik „cichego polowania” powinien przyjąć jako podstawę ważną zasadę: „Jeśli wątpisz, nie bierz tego!” Jeśli to zignorujesz, ryzyko umieszczenia fałszywych pieniędzy w koszyku natychmiast wzrośnie. Eksperymenty w tym przypadku mogą zrobić z ciebie okrutny żart. Musisz zebrać tylko te grzyby, w których jesteś całkowicie pewien. Aby to zrobić, musisz zapoznać się z identyfikacją fałszywych i normalnych grzybów.
W naturze istnieje kilka rodzajów fałszywych grzybów, które można pomylić z jadalnymi. Wśród nich najpowszechniejszy jest miód siarkowy i ceglasto-żółty. Ich czapki są pomalowane na jaśniejszy kolor, podczas gdy prawdziwi przedstawiciele mają zauważalne miękkie i nijakie odcienie owocnika. Poniższe zdjęcia i opisy fałszywych grzybów powiedzą ci bardziej szczegółowo o tych cechach.
Jaka jest różnica między siarkowo-żółtym grzybem miodowym od gatunków jadalnych?
Ten typ owocnika jest niebezpiecznym „gościem” w Twoim koszyku. Jeśli grzyb, który chcesz włożyć do koszyka, choćby w niewielkim stopniu przypomina siarkowo-żółty grzyb miodowy, lepiej go odmówić. Ponieważ ten grzyb jest uważany za trujący, konieczne jest, aby wiedzieć, czym różnią się grzyby fałszywe od jadalnych.
Nazwa łacińska: Hypholoma fasciculare.
Rodzaj: Hypholoma.
Rodzina: Strophariaceae.
Kapelusz: średnica 3-7 cm, u młodych - dzwonkowaty. Z wiekiem zmienia się i rozpada, przybierając kształt przypominający otwarty parasol. Kolor odpowiada nazwie: szaro-żółty, żółto-brązowy. Środek kapelusza jest ciemniejszy (czasem czerwono-brązowy), brzegi są jaśniejsze.
Noga: gładka, cylindryczna, do 10 cm wysokości i do 0,5 cm grubości, wydrążona, włóknista, jasnożółta.
Miąższ: jasnożółty lub białawy, z wyraźnym nieprzyjemnym zapachem i gorzkim smakiem.
Płytki: cienkie, gęsto rozstawione, często przylegające do łodygi. W młodym wieku płytki są siarkowo-żółte, następnie nabierają zielonkawego odcienia, a na końcu stają się oliwkowo-czarne.
Zwróć uwagę na zdjęcie, na którym możesz zobaczyć, jak wyglądają fałszywe siarkowo-żółte grzyby:
Jadalne: trujący grzyb. Po spożyciu powoduje zatrucie, a nawet omdlenie.
Występowanie: praktycznie na całym terytorium Federacji Rosyjskiej, z wyjątkiem stref wiecznej zmarzliny. Rośnie w całych grupach od połowy czerwca do początku października. Występuje na butwiejących gatunkach drzew liściastych i iglastych. Rośnie także na pniach drzew iw glebie w pobliżu korzeni drzew.
Jak wygląda fałszywy ceglasty grzyb (ze zdjęciem)
Kolejny przedstawiciel fałszywych gatunków agaric miodowych, co do jadalności, której nie można dojść do konsensusu. Na naszym terytorium jest uważany za trujący, podczas gdy w Kanadzie, Włoszech i Niemczech ceglasty miód jest swobodnie zjadany. Jego opis pomoże zobaczyć, jak grzyby fałszywe różnią się od grzybów jadalnych.
Nazwa łacińska: Hypholoma sublateritium.
Rodzaj: Hypholoma.
Rodzina: Strophariaceae.
Kapelusz: zaokrąglony wypukły, kulisty, wydłużany z wiekiem. Średnica od 4 do 8 cm (czasem do 12 cm), gruba, mięsista, czerwono-brązowa, rzadko żółto-brązowa. Środek czapki jest ciemniejszy, a wokół brzegów często można zobaczyć białe płatki - pozostałości prywatnej narzuty.
Łodyga: gładka, gęsta i włóknista, w miarę wzrostu staje się pusta i zakrzywiona. Do 10 cm długości i 1-1,5 cm grubości. Górna część jest jasnożółta, dolna czerwono-brązowa.
Miąższ: zwarty, białawy lub prawie żółty, gorzki w smaku i nieprzyjemny w zapachu.
Ten typ owocnika można wyraźnie zobaczyć na zdjęciu przedstawiającym fałszywe i normalne grzyby:
Płyty: częste, z wąskim akcentem, jasnoszare lub żółto-szare. Z wiekiem kolor zmienia się na szaro-oliwkowy, czasem z fioletowym odcieniem.
Jadalne: powszechnie uważane za trujące, chociaż w większości źródeł ceglastoczerwone grzyby miodowe klasyfikowane są jako warunkowo jadalne.
Dystrybucja: Eurazja i Ameryka Północna. Rośnie na butwiejących pniach, gałęziach i pniach drzew liściastych.
Jak odróżnić fałszywe grzyby od zwykłych grzybów jadalnych (ze zdjęciem i wideo)
Przede wszystkim musisz się dokładnie przygotować, aby wiedzieć, które grzyby spotkałeś w lesie - fałszywe czy nie i jak je rozpoznać wśród jadalnych przedstawicieli owocników? Główna sztuczka wszystkich fałszywych grzybów polega na tym, że rosną w tych samych miejscach i w tych samych porach roku, co jadalne. Czasami nawet przeplatają się ze sobą na pniach, gałęziach i pniach powalonych drzew.
Kolor
W rzeczywistości trujący grzyb nie jest tak trudny do odróżnienia od prawdziwego. Aby to zrobić, powinieneś dokładnie rozważyć jego wygląd. Jak już wspomniano, grzyby jadalne mają bardziej „skromny” kolor, w przeciwieństwie do fałszywych. Często te ostatnie od razu rzucają się w oczy, ponieważ ich kapelusze są pomalowane na ceglastoczerwony, miodowo-brązowy i pomarańczowy. Jednak to nie wszystkie oznaki fałszywych grzybów.
Spódnica
Pierwszą i najważniejszą różnicą, na którą należy zwrócić uwagę, jest obecność pierścieniowej spódnicy na łodydze owocnika. Wszystkie rodzaje grzybów jadalnych zawsze mają taki pierścień, ale fałszywi przedstawiciele nie mają tak charakterystycznej cechy. Zwróć uwagę na zdjęcie, na którym możesz zobaczyć, jak odróżnić fałszywe grzyby od prawdziwych dzięki obecności pierścienia spódnicy:
Należy jednak zaznaczyć, że osobniki dorosłe i przerośnięte mogą utracić tę cechę. Dlatego w tym przypadku warto zwrócić uwagę na inne znane różnice.
Zapach
Kolejną ważną różnicą między grzybami fałszywymi a jadalnymi jest zapach. Wystarczy odciąć grzyba lub lekko złamać czapkę: prawdziwa spadzia ma przyjemny aromat, którego nie można powiedzieć o fałszywych gatunkach. Te ostatnie wydzielają zapach pleśni, ziemi i zgniłej trawy.
Oferujemy również obejrzenie filmu o fałszywych i jadalnych grzybach:
Jak inaczej, jak rozpoznać, czy fałszywe grzyby czy nie: charakterystyczne znaki
Waga
Czapki prawdziwych grzybów są całkowicie lub częściowo pokryte łuskami, podczas gdy fałszywe grzyby mają całkowicie gładkie kapelusze. Wyjątkiem jest agarik miodowy zimowy, jednak w okresie jego owocowania (zimą) nie można znaleźć innych typów owocników. Nie należy jednak zapominać, że wraz z wiekiem takie łuski znikają z prawdziwych grzybów.
Płyty LP
Zajrzyj pod czapki zbieranych grzybów: w przypadku gatunków jadalnych talerze mają delikatny kremowy lub biało-żółty kolor, podczas gdy talerze fałszywych przedstawicieli są pomalowane na brudny żółty lub żółty odcień. Z wiekiem talerze niejadalnych grzybów stają się zielonkawe lub brudnobrązowe.
Spójrz na jeszcze kilka zdjęć fałszywych i jadalnych grzybów, aby określić, jak je odróżnić po ich wyglądzie:
Smak
Miąższ fałszywych agarics ma głównie gorzki smak. Jednak zdecydowanie odradza się ich wypróbowywanie, a tym bardziej odgryzanie kawałka, aby ustalić, czy można je zabrać do koszyka! Opisane powyżej znaki powinny wystarczyć, aby dokładnie zrozumieć, jak postępować z jednym lub drugim rodzajem owocnika.
Doświadczony zbieracz grzybów może od razu określić jadalność grzyba, jednak początkujący miłośnicy „cichego polowania” powinni bardzo ostrożnie stosować zdobytą wiedzę!