Jadalne polipory to mieszkańcy lasów mieszanych. Aby je zebrać nie musisz się schylać - grzyby te rosną na drzewach (bliżej podstawy) i na pniach. Bardzo często nieświadomi ludzie po prostu je ignorują, ale doświadczeni grzybiarze nigdy nie przejdą obok - zręczne gospodynie domowe z hubki potrafią gotować pyszne dania, suche i solone.
Zdjęcia i opisy różnych rodzajów grzybów krzesiwowych pomogą ci lepiej poznać różnorodność prezentów leśnych.
Grzyb Tinder i jego zdjęcie
Ciało owocowe rozgałęzionego grzyba hubki (Polyporus umbellatus) o średnicy do 50 cm składa się z wielowarstwowych rozgałęzionych nóg z małymi białymi czapeczkami. Wszystkie gałęzie są zbierane u podstawy w bulwiastej łodydze.
Jeden grzyb ma dużo kapeluszy, 10-200 sztuk, średnica każdej kapelusza do 4 cm Kształt kapeluszy młodego grzyba jest okrągły, następnie płasko wypukły, z małym wgłębieniem pośrodku. Kolor czapek to jasnobrązowy lub szarobrązowy.
Jak widać na zdjęciu, w rozgałęzionym grzybie krzesiwo miąższ jest biały, mięsisty, u starych gruboziarnisty, skórzasty, o zapachu kopru. Dolna część nasadki jest biała, rurkowata, rurki są krótkie. Proszek zarodników jest biały.
Rośnie w lasach mieszanych u podstawy pni i pni drzew liściastych.
Czas odbioru od sierpnia do listopada.
Spożywane są świeże, suszone i solone, najlepiej młode grzyby, stare używają tylko kapelusza.
Grzyb Tinder zima
Czapka zimowego opałki (Polyporus brumalis) ma do 10 cm średnicy, u młodego grzyba jest miękka, elastyczna, wypukła, następnie skórzasta, płaska. Powierzchnia kapelusza jest żółta, szaro-brązowa, brudnobrązowa, potem blada. Spód rurkowaty, rurki krótkie, białawe, kremowe u starych grzybów. Proszek zarodników jest biały. Noga do 6 cm wysokości, gęsta, żółtawoszara, aksamitnie brązowa.
Rośnie w lasach mieszanych na pniach i pniach drzew liściastych: wierzby, brzozy, olchy, jarzębiny.
Występuje od wiosennych do jesiennych przymrozków.
Młode czapki są jadalne. Grzybownicy prawie nie zbierają tego grzyba.
Tutaj możesz zobaczyć zdjęcia różnych rodzajów grzybów jadalnych.
Grzyb Tinder siarkowo-żółty: zdjęcie i opis
Opis grzyba siarkowożółtego (Laetiporus sulphureus) jest podobny do jego odpowiedników. Jego czapka ma do 12 cm, zaokrąglona lub w postaci płytek w kształcie wachlarza, często połączonych w kafelki, pokryta cienką pomarańczową skórką z różowawym odcieniem, z wiekiem kolor blaknie i staje się bladą ochrą. Kapelusze siedzące lub na krótkich nóżkach.
Spójrz na zdjęcie siarkowo-żółtego grzyba hubki: miąższ grzyba jest żółtawy, z przyjemnym grzybowym zapachem. Młody grzyb krzesiwo ma kruchy, mięsisty, wilgotny miąższ.
Proszek zarodników jest jasnożółty.
Rośnie w lasach mieszanych i liściastych na żywych i martwych pniach drzew liściastych.
Występuje od połowy maja do końca sierpnia.
Do jedzenia używa się tylko młodych świeżych grzybów, uprzednio ugotowanych. Są gotowane i smażone. Stosowane są do sałatek oraz jako nadzienie do ciast.